Anneler Günü Pazar günü 100 yaşına basıyor. Ruhların ayrıldığı, geleneği olan bir gündür. Vitrinler pembe kalpler ve çiçeklerle süslenirken, kreşlerdeki çocuklar küçük Anneler Günü hediyeleri yapmakla meşgulken, anneler TV reklamlarında küçücük reklam sloganlarını dinlerken mutluluktan ışıldarken, kimileri günü gereksiz görüyor. Anneler Günü’nün yalnızca eski cinsiyet rolü klişelerine hizmet ettiğini ve özellikle perakendecilerin para kazandığı bir tüketici savaşı olduğunu öne sürüyorlar. Annelere değer mi? Bunu yapmak bir gün sürmez, yıl boyunca yapılmalıdır.
Ancak birçoğu, Anneler Günü’nün tarihi mirasından da rahatsız. Sıklıkla bunun Nasyonal Sosyalizmin bir icadı olduğu söylenir. Ama bu doğru mu?
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/DMGOZCVWFNFMJBUMXEZCJBR5CM.jpg)
hayat ve biz
Sağlık, esenlik ve tüm aile için rehber – her ikinci Perşembe.
500 karanfil başlangıç
Anneler Günü’nün kökeni çok eskilere, çok eski zamanlara dayanmaktadır. Örneğin, eski Yunanlılar bahar şenliklerinde toprak ve bereket tanrıçası Rhea’ya saygılarını sunarlardı. İngiliz tarihçiler, başlangıçta “Ana Kilise” ye adanan geleneğin Orta Çağ’da başladığı “Anneler Günü” hakkında bilgi veriyor. Bu bahar gününün ilerleyen saatlerinde, özellikle çocukların varlıklı ailelerin hizmetinde annelerinin yanına dönmesine izin verildi. Küçük bir hediye olarak yol boyunca topladıkları çiçekleri getirdiler.
Anneler Günü’nün modern şeklinin başlangıcı ABD’de yatmaktadır. 1870 yılında, savaş ve kölelik karşısında, şair ve süfrajet Julia Ward Howe bir “Anneler Günü” çağrısında bulundu. Feminist Anna Jarvis, bu fikri onlarca yıl sonra yeniden ele aldı. “Anneler Gününün Annesi” olarak bilinir. O zamanlar kadınların toplumdaki siyasi rolünü yılda bir kez onurlandırmak istiyordu. Annesi Anna Maria Reeves Jarvis bir rol modeldi ve yüksek çocuk ölüm oranlarına karşı ve sağlığın teşviki ve geliştirilmesi için kampanya yürüttüğü “Anneler Günü Çalışma Kulüpleri”ni kurmuştu. 9 Mayıs 1905’te öldü.
Anna Jarvis, annesinin ölümünün üçüncü yıldönümünde onu özel bir anma töreniyle onurlandırmak istedi. Batı Virginia’daki St. Andrew’s Methodist Episcopal Kilisesi’ndeki ayine katılan tüm annelere annesinin en sevdiği çiçekler olan 500 adet kırmızı ve beyaz karanfil dağıttı. Kırmızı karanfiller yaşayan anneleri onurlandırmak için, beyaz olanlar ise ölenleri anmak içindi. Karanfil bugün hala popüler bir Anneler Günü hediyesidir.
Anna Jarvis, Anneler Günü’nün tanınmış bir ulusal bayram olması için yıllarca kampanya yürüttü. 1914’te Kongre’nin talebi üzerine ABD Başkanı Woodrow Wilson, Mayıs ayının ikinci Pazar gününü ulusal bir onur günü olarak ilan etti. Ancak hızla ticarileştirildi ve Jarvis buna karşı çok mücadele etti ama nafile. Anneler Günü’nün kadın hareketinden kaynaklandığı unutuldu.
Nasyonal Sosyalistler “Alman Ananın Haçı Haçı” ödülünü aldı
Anneler Günü fikrinin önce İngiltere, İskandinavya ve İsviçre olmak üzere Avrupa’ya yayılması uzun sürmedi. Almanya’da ilk Anneler Günü 13 Mayıs 1923’te “Alman Çiçekçi Dükkan Sahipleri Derneği” tarafından tamamen ticari amaçlarla başlatıldı. “Anneyi Onurlandırın” yazılı afişlerin ilan edildiği “Çiçek Dilekleri Günü” olarak tanıtıldı.
Birkaç yıl sonra, onur günü Nasyonal Sosyalistlerin pençesine düştü. Kendileri icat etmemiş olsalar bile en azından propaganda amacıyla kötüye kullandılar. 1934’te Anneler Günü’nü ulusal bayram ilan ettiler ve kadınların rolünü çocuk doğurma yeteneklerine indirgediler. Adolf Hitler, “Ulusun kadını dünyaya getirdiği her çocukla birlikte ulus için savaşıyor” dedi.
Örneğin, 1939 Anneler Günü’nde, üç milyon kadın, özel doğum başarıları için bir madalya olan “Alman Anneler Haçı Onur Madalyası” ile ödüllendirildi. Dördüncü çocuktan bronz, altıncıdan gümüş, sekiz veya daha fazla çocuktan altın varyantı vardı. Kadınların yaşam tarzının Nazi rejiminin değerleriyle el ele gitmesi şartıyla.
İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra, Anneler Günü başlangıçta kaldırıldı. Ancak 1950’lerin başında, en azından Almanya’da bir geri dönüş yaptı. Orada esas olarak ticariydi. Anneler Günü’nün batılı gerici olarak kötü bir üne sahip olduğu Doğu Almanya’da, yerini 8 Mart Dünya Kadınlar Günü aldı.
Anneler Günü’nün adı değiştirilsin mi?
Ama bugün bile, yüz yıl sonra, Nasyonal Sosyalizm Anneler Günü’ne sadık kalıyor. Bu, şimdi onu yeniden adlandırma talebinin olmasının nedenlerinden biri – Ebeveynler Günü.
Aile ve eğitim araştırmacısı Wassilios Fthenakis, “Anneler Günü’nü Ebeveynler Günü’ne yeniden ayırmamız gerektiğine inanıyorum, aksi takdirde anneye kendi başına üstlenemeyeceği ve üstlenemeyeceği bir sorumluluk vermiş oluruz” diyor. Babalar Günü de bu şekilde yeniden adanabilir. “Sevgi, beraberlik, anlayış ve saygı günü olarak Anne-Babalar Günü.” Ebeveynler olmadan hiçbir toplum var olamaz. “Tek bir modelle tüm çeşitliliği değil, arkasındaki ruhu tasvir edeceğiz.”
Haberler malzemeli
Ancak birçoğu, Anneler Günü’nün tarihi mirasından da rahatsız. Sıklıkla bunun Nasyonal Sosyalizmin bir icadı olduğu söylenir. Ama bu doğru mu?
hayat ve biz
Sağlık, esenlik ve tüm aile için rehber – her ikinci Perşembe.
500 karanfil başlangıç
Anneler Günü’nün kökeni çok eskilere, çok eski zamanlara dayanmaktadır. Örneğin, eski Yunanlılar bahar şenliklerinde toprak ve bereket tanrıçası Rhea’ya saygılarını sunarlardı. İngiliz tarihçiler, başlangıçta “Ana Kilise” ye adanan geleneğin Orta Çağ’da başladığı “Anneler Günü” hakkında bilgi veriyor. Bu bahar gününün ilerleyen saatlerinde, özellikle çocukların varlıklı ailelerin hizmetinde annelerinin yanına dönmesine izin verildi. Küçük bir hediye olarak yol boyunca topladıkları çiçekleri getirdiler.
Anneler Günü’nün modern şeklinin başlangıcı ABD’de yatmaktadır. 1870 yılında, savaş ve kölelik karşısında, şair ve süfrajet Julia Ward Howe bir “Anneler Günü” çağrısında bulundu. Feminist Anna Jarvis, bu fikri onlarca yıl sonra yeniden ele aldı. “Anneler Gününün Annesi” olarak bilinir. O zamanlar kadınların toplumdaki siyasi rolünü yılda bir kez onurlandırmak istiyordu. Annesi Anna Maria Reeves Jarvis bir rol modeldi ve yüksek çocuk ölüm oranlarına karşı ve sağlığın teşviki ve geliştirilmesi için kampanya yürüttüğü “Anneler Günü Çalışma Kulüpleri”ni kurmuştu. 9 Mayıs 1905’te öldü.
Anna Jarvis, annesinin ölümünün üçüncü yıldönümünde onu özel bir anma töreniyle onurlandırmak istedi. Batı Virginia’daki St. Andrew’s Methodist Episcopal Kilisesi’ndeki ayine katılan tüm annelere annesinin en sevdiği çiçekler olan 500 adet kırmızı ve beyaz karanfil dağıttı. Kırmızı karanfiller yaşayan anneleri onurlandırmak için, beyaz olanlar ise ölenleri anmak içindi. Karanfil bugün hala popüler bir Anneler Günü hediyesidir.
Anna Jarvis, Anneler Günü’nün tanınmış bir ulusal bayram olması için yıllarca kampanya yürüttü. 1914’te Kongre’nin talebi üzerine ABD Başkanı Woodrow Wilson, Mayıs ayının ikinci Pazar gününü ulusal bir onur günü olarak ilan etti. Ancak hızla ticarileştirildi ve Jarvis buna karşı çok mücadele etti ama nafile. Anneler Günü’nün kadın hareketinden kaynaklandığı unutuldu.
Nasyonal Sosyalistler “Alman Ananın Haçı Haçı” ödülünü aldı
Anneler Günü fikrinin önce İngiltere, İskandinavya ve İsviçre olmak üzere Avrupa’ya yayılması uzun sürmedi. Almanya’da ilk Anneler Günü 13 Mayıs 1923’te “Alman Çiçekçi Dükkan Sahipleri Derneği” tarafından tamamen ticari amaçlarla başlatıldı. “Anneyi Onurlandırın” yazılı afişlerin ilan edildiği “Çiçek Dilekleri Günü” olarak tanıtıldı.
Birkaç yıl sonra, onur günü Nasyonal Sosyalistlerin pençesine düştü. Kendileri icat etmemiş olsalar bile en azından propaganda amacıyla kötüye kullandılar. 1934’te Anneler Günü’nü ulusal bayram ilan ettiler ve kadınların rolünü çocuk doğurma yeteneklerine indirgediler. Adolf Hitler, “Ulusun kadını dünyaya getirdiği her çocukla birlikte ulus için savaşıyor” dedi.
Örneğin, 1939 Anneler Günü’nde, üç milyon kadın, özel doğum başarıları için bir madalya olan “Alman Anneler Haçı Onur Madalyası” ile ödüllendirildi. Dördüncü çocuktan bronz, altıncıdan gümüş, sekiz veya daha fazla çocuktan altın varyantı vardı. Kadınların yaşam tarzının Nazi rejiminin değerleriyle el ele gitmesi şartıyla.
İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra, Anneler Günü başlangıçta kaldırıldı. Ancak 1950’lerin başında, en azından Almanya’da bir geri dönüş yaptı. Orada esas olarak ticariydi. Anneler Günü’nün batılı gerici olarak kötü bir üne sahip olduğu Doğu Almanya’da, yerini 8 Mart Dünya Kadınlar Günü aldı.
Anneler Günü’nün adı değiştirilsin mi?
Ama bugün bile, yüz yıl sonra, Nasyonal Sosyalizm Anneler Günü’ne sadık kalıyor. Bu, şimdi onu yeniden adlandırma talebinin olmasının nedenlerinden biri – Ebeveynler Günü.
Aile ve eğitim araştırmacısı Wassilios Fthenakis, “Anneler Günü’nü Ebeveynler Günü’ne yeniden ayırmamız gerektiğine inanıyorum, aksi takdirde anneye kendi başına üstlenemeyeceği ve üstlenemeyeceği bir sorumluluk vermiş oluruz” diyor. Babalar Günü de bu şekilde yeniden adanabilir. “Sevgi, beraberlik, anlayış ve saygı günü olarak Anne-Babalar Günü.” Ebeveynler olmadan hiçbir toplum var olamaz. “Tek bir modelle tüm çeşitliliği değil, arkasındaki ruhu tasvir edeceğiz.”
Haberler malzemeli