Uzun bir süre, federal cumhuriyetin tamamen Hıristiyan bir ülkesi olduğu günler. Ancak İkinci Dünya Savaşı'ndan hemen sonra, nüfusun yüzde 90'ından fazlası iki büyük kiliseden birine aitti. O zaman, Alman Protestan Kilise Günü, mevcut sosyal tartışmalara müdahale etme iddiasıyla büyük bir Protestan olarak başlatıldı.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Siyasi olmak, kilise gününün DNA'sının bir parçasıdır. 30 Nisan – 4 Mayıs tarihleri arasında toplantının 39. baskısı Hanover'da olacaksa, bu yıl farklı olmayacak.
Mix In – Protestan Hıristiyanlar uzun zamandan beri 20 milyondan az kilise üyesiyle azınlık pozisyonundan hareket etseler bile. Kilise günlerindeki katılımcı sayısı azalsa bile. Katolik işareti, Bundestag Başkanı Julia Klöckner (CDU), devlet dışı bir örgüt tarzında kiliselerin daha fazlasını ve günlük konularda daha az ifade istiyor.
Resmi kilise Nazi döneminde sefil bir şekilde başarısız olmuştu
Kilise Günü'nün siyasetini anlamak için bir bakış: Büyük Protestan toplantısı 1949'da Hıristiyan bir hareket olarak kuruldu ve on binlerce kişiyi iki yılda bir İncil çalışmasına, hizmetlerine ve konserlere çekti. İlk bakışta renkli bir inanç festivali gibi görünen şey, Hıristiyanların ulusal sosyalizmin karanlık zamanına bilinçli bir tepkisiydi.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Gözlerinde, resmi kilise diktatörlüğe çok az direnç göstermişti. Evanjelik bir hareket olarak Kirchentag, yazılı kilisenin bir karşı bir parçasını oluşturmak istedi – ve o zamandan beri kilise öğretimi ve tutum ve küfür dünyası arasında bir arayüz olarak hareket ederek hareket ederek.
Kirchentag ile, meslekten olmayan insanlar her zaman sosyal söylemlere katılmak istediler – 1983'te Hanover'da olduğu gibi.
Kaynak: Image/Klaus Rose
Hareketin ilk başkanı ve kurucusu avukat Reinold Von Thadden'di. Zaten Nazi döneminde, meslek kilisesinin bir üyesi olarak, Almanya'da demokrasi için kampanya yürütmüştü ve muhalefet hareketi etrafında günümüz kilise günlerinin öncüleri için düşünülebilecek zaten Hıristiyan toplantılar vardı. Kökler de imparatorluğa geri döner.
Bununla birlikte, Hitler yıllarındaki deneyimlerinden hemen önce, kilise mücadelesinden esarete kadar olan von Thadden, umutlarını genç federal cumhuriyete daha fazla üsse, kilise halkına koydu.
Reformun bir iş parçacığı olarak aktivasyon
Kilise tarihçisi Thomas Kaufmann, “Thadden'den, Kirchentag ile bağlantı kurduğu beklentiler, daha kapsamlı kilise -tarihsel perspektiflere gömüldü.” Dedi. 1950'deki Essen Kirchentag'da, özellikle Reform Kilisesi'ndeki layponsların rolünü ve bir yıl sonra merkezdeki “topluluk” ı ilişkilendirdi. Kaufmann, Thadden'in inancından “Protestan Kilisesi'nin tarihi boyunca bir iplik gibi” aktivasyonunun olduğunu söylüyor.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Avukat Reinold von Thadden (solun 3'ü) 1949'da Alman Protestan Kilise Günü'nü kurdu. Resim, geçen yıl onu o zamanlar düşük Saksonya Başbakanı Hinrich-Wilhelm Kopf (soldan), devlet piskoposu Hans Lilje ve şair Rudolf Alexander Schröder'in Hanover'ın önünde Hanover'ın önünde gösteriyor.
Kaynak: Resim-İttif / DPA
Kilise günleri, 1960'ların sonunda, örneğin Vietnam Savaşı hakkındaki tartışmalarıyla veya nükleer yükseltme söz konusu olduğunda 80'li yıllarda son derece politikti. Barış -sevilen Hıristiyan kalabalığı Protestan kitlesel toplantılarını pasifizmin yüksek seviyesine dönüştürdü. Buna ek olarak, küresel ekümizm arzusu kısa sürede olayların sabit bir özelliği haline geldi, bu da sonunda bir topluluk deneyimi olarak somut yağışını bile buluyor.
Tamamen Batı Alman fenomeni, sık sık göründüğü gibi, hiçbir şekilde değildi. Duvar inşa edilene kadar, kilise günleri “genel Alman sorusu” ile açıkça şekillendi – aynı zamanda terimin zaten gösterdiği gibi hassas bir siyasi mesele. Leipzig'de, Doğu ve Batı'dan yaklaşık 650.000 kişi 1954'te Kirchentag'da bir araya geldi – bugüne kadar Almanya'nın en büyük Protestan toplantısı.
GDR kiliseleri karşı kültürün yerini aldı
1961'de duvarın inşasından sonra bile, doğuda kilise günlerinin canlı bir geleneği vardı. Demir perdenin diğer tarafından biraz daha küçük ve biraz daha az politikti, ama hiçbir şekilde anlamsız. Aksine. Örneğin, 1983'te Dresden'deki yaklaşık 100.000 kişi final hizmeti için kamuoyunda toplandı. O zaman, o sırada GDR kiliselerindeki çevre hareketi görünürlük elde etti.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Kilise, SED devletinin resmi hattına bir tür karşı kültür olarak kendisini kurmayı başardı. Kirchentag bu nedenle diktatörlüğe bilinçli bir muhalefette, kurucu fikrinin geri rahatlaması pek de açık değildir. Kirchentag hareketinin 1989'daki barışçıl devrim için bir bütün olarak rolü ve bu nedenle Alman yeniden birleşimi tahmin edilmemelidir.
Son yıllarda, sürdürülebilirlik ve iklim koruması ve teolojik pozisyonlar gibi konular forumlarda ve podyumlarda daha büyük bir çerçeve üstlenmiştir. Ve bu yeni konular tekrar politik olarak düşünülebilir.
Paskalya'daki “Bild Am Sonntag” da açıklığa kavuşturduğu için, Hıristiyan perspektifinden politik olarak konuşmanın geniş bir anlayışı açıkçası iyi karşılanmamıştır. Politikacı, kilisenin çok keyfi hale geldiğinde ve artık temel yaşam ve ölümle ilgili temel soruları akılda tuttuğunda değiştirilebilir hale gelebilir.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Siyasi olmak, kilise gününün DNA'sının bir parçasıdır. 30 Nisan – 4 Mayıs tarihleri arasında toplantının 39. baskısı Hanover'da olacaksa, bu yıl farklı olmayacak.
Mix In – Protestan Hıristiyanlar uzun zamandan beri 20 milyondan az kilise üyesiyle azınlık pozisyonundan hareket etseler bile. Kilise günlerindeki katılımcı sayısı azalsa bile. Katolik işareti, Bundestag Başkanı Julia Klöckner (CDU), devlet dışı bir örgüt tarzında kiliselerin daha fazlasını ve günlük konularda daha az ifade istiyor.
Resmi kilise Nazi döneminde sefil bir şekilde başarısız olmuştu
Kilise Günü'nün siyasetini anlamak için bir bakış: Büyük Protestan toplantısı 1949'da Hıristiyan bir hareket olarak kuruldu ve on binlerce kişiyi iki yılda bir İncil çalışmasına, hizmetlerine ve konserlere çekti. İlk bakışta renkli bir inanç festivali gibi görünen şey, Hıristiyanların ulusal sosyalizmin karanlık zamanına bilinçli bir tepkisiydi.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Gözlerinde, resmi kilise diktatörlüğe çok az direnç göstermişti. Evanjelik bir hareket olarak Kirchentag, yazılı kilisenin bir karşı bir parçasını oluşturmak istedi – ve o zamandan beri kilise öğretimi ve tutum ve küfür dünyası arasında bir arayüz olarak hareket ederek hareket ederek.
Kirchentag ile, meslekten olmayan insanlar her zaman sosyal söylemlere katılmak istediler – 1983'te Hanover'da olduğu gibi.
Kaynak: Image/Klaus Rose
Hareketin ilk başkanı ve kurucusu avukat Reinold Von Thadden'di. Zaten Nazi döneminde, meslek kilisesinin bir üyesi olarak, Almanya'da demokrasi için kampanya yürütmüştü ve muhalefet hareketi etrafında günümüz kilise günlerinin öncüleri için düşünülebilecek zaten Hıristiyan toplantılar vardı. Kökler de imparatorluğa geri döner.
Bununla birlikte, Hitler yıllarındaki deneyimlerinden hemen önce, kilise mücadelesinden esarete kadar olan von Thadden, umutlarını genç federal cumhuriyete daha fazla üsse, kilise halkına koydu.
Reformun bir iş parçacığı olarak aktivasyon
Kilise tarihçisi Thomas Kaufmann, “Thadden'den, Kirchentag ile bağlantı kurduğu beklentiler, daha kapsamlı kilise -tarihsel perspektiflere gömüldü.” Dedi. 1950'deki Essen Kirchentag'da, özellikle Reform Kilisesi'ndeki layponsların rolünü ve bir yıl sonra merkezdeki “topluluk” ı ilişkilendirdi. Kaufmann, Thadden'in inancından “Protestan Kilisesi'nin tarihi boyunca bir iplik gibi” aktivasyonunun olduğunu söylüyor.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Avukat Reinold von Thadden (solun 3'ü) 1949'da Alman Protestan Kilise Günü'nü kurdu. Resim, geçen yıl onu o zamanlar düşük Saksonya Başbakanı Hinrich-Wilhelm Kopf (soldan), devlet piskoposu Hans Lilje ve şair Rudolf Alexander Schröder'in Hanover'ın önünde Hanover'ın önünde gösteriyor.
Kaynak: Resim-İttif / DPA
Kilise günleri, 1960'ların sonunda, örneğin Vietnam Savaşı hakkındaki tartışmalarıyla veya nükleer yükseltme söz konusu olduğunda 80'li yıllarda son derece politikti. Barış -sevilen Hıristiyan kalabalığı Protestan kitlesel toplantılarını pasifizmin yüksek seviyesine dönüştürdü. Buna ek olarak, küresel ekümizm arzusu kısa sürede olayların sabit bir özelliği haline geldi, bu da sonunda bir topluluk deneyimi olarak somut yağışını bile buluyor.
Tamamen Batı Alman fenomeni, sık sık göründüğü gibi, hiçbir şekilde değildi. Duvar inşa edilene kadar, kilise günleri “genel Alman sorusu” ile açıkça şekillendi – aynı zamanda terimin zaten gösterdiği gibi hassas bir siyasi mesele. Leipzig'de, Doğu ve Batı'dan yaklaşık 650.000 kişi 1954'te Kirchentag'da bir araya geldi – bugüne kadar Almanya'nın en büyük Protestan toplantısı.
GDR kiliseleri karşı kültürün yerini aldı
1961'de duvarın inşasından sonra bile, doğuda kilise günlerinin canlı bir geleneği vardı. Demir perdenin diğer tarafından biraz daha küçük ve biraz daha az politikti, ama hiçbir şekilde anlamsız. Aksine. Örneğin, 1983'te Dresden'deki yaklaşık 100.000 kişi final hizmeti için kamuoyunda toplandı. O zaman, o sırada GDR kiliselerindeki çevre hareketi görünürlük elde etti.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Kilise, SED devletinin resmi hattına bir tür karşı kültür olarak kendisini kurmayı başardı. Kirchentag bu nedenle diktatörlüğe bilinçli bir muhalefette, kurucu fikrinin geri rahatlaması pek de açık değildir. Kirchentag hareketinin 1989'daki barışçıl devrim için bir bütün olarak rolü ve bu nedenle Alman yeniden birleşimi tahmin edilmemelidir.
Son yıllarda, sürdürülebilirlik ve iklim koruması ve teolojik pozisyonlar gibi konular forumlarda ve podyumlarda daha büyük bir çerçeve üstlenmiştir. Ve bu yeni konular tekrar politik olarak düşünülebilir.
Paskalya'daki “Bild Am Sonntag” da açıklığa kavuşturduğu için, Hıristiyan perspektifinden politik olarak konuşmanın geniş bir anlayışı açıkçası iyi karşılanmamıştır. Politikacı, kilisenin çok keyfi hale geldiğinde ve artık temel yaşam ve ölümle ilgili temel soruları akılda tuttuğunda değiştirilebilir hale gelebilir.