Günlerden 12 Nisan 2023 Çarşamba. 498 gün önce Beatriz, tüm maceralarında ona eşlik eden sevgili minibüsü Cirila’yı Granada’da gizli bir yere park etti. Kaputu Silver ya da Rocinante gibi okşayan kadın, yerin 70 metre altındaki bir mağaraya girdi ve 500 gün geçene kadar buradan çıkmayacak. Qui-ni-in-öksürük günleri izole edilmiş, hapsedilmiş, hapsedilmiş, ayrılmış, ayrılmış, iletişimsiz. Yalnız. Gerçi onun için zifiri karanlıkta saat her zaman sabahın dördü olurdu. 14 Nisan Cuma günü alarm çaldığında, tam tecritte dünya rekorunu kırmış olacaksınız. Ve 60 kitap okumuş olacak.
Hayır. Bu bir rüya, kabus ya da Joaquín Sabina’nın bir şarkısı değil. Elit bir atlet (karateka, dağcı, dağcı ve mağara bilimci) olan Beatriz Flamini’nin iki yıldan uzun bir süre önce kendini belirlediği meydan okuma. Flamini, La2’de ‘Rescue’ gibi belgesel dizilerin yapımcısı olan yapım şirketi Dokumalia’ya meydan okudu. «Bize meydan okumasını sundu -hatırlıyorlar-: bir mağarada tek başına, tecrit edilmiş, zaman referansı olmadan ve dış dünyayla teması olmadan kalma. Daha önce yaptığı diğerleri gibi üstesinden gelmesi kişisel bir zorluktu. Ancak, bu durumda, başkalarının onunla yapmak istediği tüm çalışmalara kendini ödünç verdi. Birçok bilim adamı kaydoldu.
Flamini, mağaraya girmeden önce.
Dokumalia
Yaklaşık 500 gün önce, yapımcı, girmeden hemen önce Granada’daki bu mağarada Beatriz ile röportaj yaptı. Saatlere veya günlere atıfta bulunan ekranlar olmadan ve deneyimlerini anlatmak için iki GoPro kamerayla orada tek başına kaldı. Flamini, kameraların hafıza kartlarını zaman zaman sadece belirli bir grup mağaracının girebildiği takas alanlarına bırakıyor. «Ona yaklaşmamızı, onu iyice tanımamızı, hayran olmamızı ve onu sevmemizi sağlayan bir süreç. Ve onu sonuna kadar desteklememiz için bizi zorladı. Şimdi sadece onun dışarı çıkıp uyarlamasını yurt dışında paylaştığını görmemiz gerekiyor ”diye açıklıyor yapımcıdan.
Tüm bu materyaller bir televizyon dizisi, ‘TimeCave’ projesi olacak, içinde onun günden güne, bedeninin ve zihninin nasıl değiştiğini, her zaman dört olduğu sonsuz bir döngüye girmiş olma hissini görebileceğiz. sabah… «Dehşet ve öfori anları, hafıza ve konsantrasyon eksikliği, halüsinasyonlar, ruh halindeki dalgalanmalar, her şeyi cehenneme çevirebilecek öngörülemeyen olaylar, hayatın anlamı, ölüm, Tanrı hakkında felsefe yapmak, sizi insan yapan berrak düşünceler. kendi hayatınızı, herkes tarafından kabul edilen sosyal kuralları ve kavranan herhangi bir yaşam biçimini düşünün… Ve onları mutlu eden şeyi yapmaya cesaret eden ve bizim asla yapmaya cesaret edemeyeceğimiz şeyi yapmaya cesaret eden birinin akıl sağlığına sempati duyuyorsunuz» .
Dokumalia
Beatriz’in meydan okumasını geliştirmek için, tüm gelişimini yakından takip eden bilim adamları, mağara bilimcileri ve fiziksel eğitmenlerden oluşan bir çalışma grubu oluşturuldu. Granada Üniversitesi (UGR) Deneysel Psikoloji ve Davranışsal Fizyoloji Bölümü’nden Julio Santiago de Torres, ‘TimeCave’deki araştırmasının temel amacının “sosyal izolasyon ve aşırı geçici oryantasyon bozukluğunun algıyı nasıl etkilediğini incelemek” olduğunu açıklıyor. zamanın.
«Daha kısa süreli benzer deneyimlerden, geçici anahtarların (aydınlık ve karanlık döngüler, saatler, takvimler…) bağlantısının kesilmesinin kişinin sirkadiyen ritminde çok önemli değişiklikler ürettiği iyi bilinmektedir. kişinin bir günü sanki dört günmüş gibi yaşadığı nesnel gün süresi. Bununla birlikte, zamansal oryantasyon bozukluğunun, saniyelerden dakikalara kadar değişen daha kısa zamansal sürelerin algılanmasını ve işlenmesini nasıl etkilediğine dair çok az belge belgelenmiştir. Bunun için mağarada kalınan süre boyunca ve sonrasında tekrar tekrar yapılmak üzere bir dizi bilgisayarlı test geliştirilmiştir.
Ayrıca UGR’den Kişilik, Değerlendirme ve Psikolojik Tedavi Departmanından Juan González Hernández, Beatriz’in acıyla nasıl başa çıktığını inceleyecek. “Bu en zor meydan okumadır. Kendisiyle, mağarayla, hatta zihnen bunları paylaşmayı seçtiği kişilerle bir arada yaşarken binlerce ıstırap deneyimi yaşamış olacak” diyorlar. Beatriz’e bu bilimsel eşlikin amacı, tüm bu psikolojik deneyimi kendi iç dünyası ile ilişkilendirmek ve onun acı çekme deneyimiyle bağlantılı olan ve macerasında onun için “gerçek” olan yönleri anlatıları aracılığıyla geliştirmektir.
Beatriz, kaldığınız süre boyunca.
Dokumalia
Almería Üniversitesi (UAL) Psikoloji Bölümü’nden María Dolores Roldán Tapia ve Adrián Rueda, bu muazzam zorluğun beraberinde getirdiği olası nöropsikolojik ve bilişsel değişiklikleri analiz ettiler: yalnızlık, ışığın yokluğu, bilişsel ve sosyal izolasyon… Önceki Beatriz’in mağarasına girmeden önce, klinik ve deneysel nöropsikolojik testler ve UAL ekibi tarafından yüksek muhakeme ve semantik bellek kapasitelerinin değerlendirilmesi için geliştirilen yazılım aracılığıyla serebral korteksin ve bununla ilişkili bilişsel işlevlerin kapsamlı bir değerlendirmesi gerçekleştirildi.
Madrid’deki bir kronobiyoloji şirketi olan Kronohealth’ten María José Martínez ve Beatriz Rodríguez, Beatriz’in sirkadiyen ritimlerini ve kendisini içinde bulduğu istisnai koşullar altında uyumasını inceledi.
Bu şaşırtıcı macera, mağarayı 500 gün boyunca yaşanabilmesi için hazırlamaya özen gösteren Motril’den Speleologlar grubu olmasaydı mümkün olmazdı. «Diğer şeylerin yanı sıra, hayvanların düşmesini önlemek ve davetsiz misafirlerin girişini önlemek için boşluğun kapatılmasını içeren bir acil durum planı hazırladık, temizlediğimiz bir yürüyüş yoluna ulaşan bir sedyeyi taşımak için yeterli boyutlarda geniş bir yol izledik. acil bir durumda tahliye helikopterinin inişini mümkün kılmak.
Speleologlar, mağaraya girişlerinden birinde.
Dokumalia
İzolasyon sırasında mağara bilimcilerin temel işlevi, psikolog ve araştırmacılara gönderdikleri uçurumdan aldıkları notlar, güvenlik kameraları, video kartları aracılığıyla Beatriz’in sağlık durumunu izleyerek güvenliğini sağlamak olmuştur. Diğer bir işlev de, kavitede yolların kesişmesinin veya iletişimin sürdürülmesinin mümkün olmadığı bir ara noktada gerçekleşen değiş tokuş yoluyla yiyecek ve su sağlamak, çöpleri çıkarmak olmuştur.
Mağarabilimciler bu süre zarfında bir buçuk ton malzeme ve gıdanın gerekli olduğunu, 1000 litre su tüketildiğini ve Beatriz’in 60 kitap okuduğunu vurguluyor.
Beatriz 48 yaşında girdi ve 50 yaşında ayrılacak. Mağaradan çıkmak nasıl bir duygu olacak? 498 gün önce, girmeden önce, “Hayatın anahtarı, gerçekte kim olduğunuz ve kendiniz olmanıza izin vermektir” dedi. Bugün kendimi iyi hissedip hissetmediğimi bir düşünün. Ve yarın, peki, yarın göreceğiz».
Hayır. Bu bir rüya, kabus ya da Joaquín Sabina’nın bir şarkısı değil. Elit bir atlet (karateka, dağcı, dağcı ve mağara bilimci) olan Beatriz Flamini’nin iki yıldan uzun bir süre önce kendini belirlediği meydan okuma. Flamini, La2’de ‘Rescue’ gibi belgesel dizilerin yapımcısı olan yapım şirketi Dokumalia’ya meydan okudu. «Bize meydan okumasını sundu -hatırlıyorlar-: bir mağarada tek başına, tecrit edilmiş, zaman referansı olmadan ve dış dünyayla teması olmadan kalma. Daha önce yaptığı diğerleri gibi üstesinden gelmesi kişisel bir zorluktu. Ancak, bu durumda, başkalarının onunla yapmak istediği tüm çalışmalara kendini ödünç verdi. Birçok bilim adamı kaydoldu.
Flamini, mağaraya girmeden önce.
Dokumalia
Yaklaşık 500 gün önce, yapımcı, girmeden hemen önce Granada’daki bu mağarada Beatriz ile röportaj yaptı. Saatlere veya günlere atıfta bulunan ekranlar olmadan ve deneyimlerini anlatmak için iki GoPro kamerayla orada tek başına kaldı. Flamini, kameraların hafıza kartlarını zaman zaman sadece belirli bir grup mağaracının girebildiği takas alanlarına bırakıyor. «Ona yaklaşmamızı, onu iyice tanımamızı, hayran olmamızı ve onu sevmemizi sağlayan bir süreç. Ve onu sonuna kadar desteklememiz için bizi zorladı. Şimdi sadece onun dışarı çıkıp uyarlamasını yurt dışında paylaştığını görmemiz gerekiyor ”diye açıklıyor yapımcıdan.
Tüm bu materyaller bir televizyon dizisi, ‘TimeCave’ projesi olacak, içinde onun günden güne, bedeninin ve zihninin nasıl değiştiğini, her zaman dört olduğu sonsuz bir döngüye girmiş olma hissini görebileceğiz. sabah… «Dehşet ve öfori anları, hafıza ve konsantrasyon eksikliği, halüsinasyonlar, ruh halindeki dalgalanmalar, her şeyi cehenneme çevirebilecek öngörülemeyen olaylar, hayatın anlamı, ölüm, Tanrı hakkında felsefe yapmak, sizi insan yapan berrak düşünceler. kendi hayatınızı, herkes tarafından kabul edilen sosyal kuralları ve kavranan herhangi bir yaşam biçimini düşünün… Ve onları mutlu eden şeyi yapmaya cesaret eden ve bizim asla yapmaya cesaret edemeyeceğimiz şeyi yapmaya cesaret eden birinin akıl sağlığına sempati duyuyorsunuz» .
Dokumalia
Beatriz’in meydan okumasını geliştirmek için, tüm gelişimini yakından takip eden bilim adamları, mağara bilimcileri ve fiziksel eğitmenlerden oluşan bir çalışma grubu oluşturuldu. Granada Üniversitesi (UGR) Deneysel Psikoloji ve Davranışsal Fizyoloji Bölümü’nden Julio Santiago de Torres, ‘TimeCave’deki araştırmasının temel amacının “sosyal izolasyon ve aşırı geçici oryantasyon bozukluğunun algıyı nasıl etkilediğini incelemek” olduğunu açıklıyor. zamanın.
«Daha kısa süreli benzer deneyimlerden, geçici anahtarların (aydınlık ve karanlık döngüler, saatler, takvimler…) bağlantısının kesilmesinin kişinin sirkadiyen ritminde çok önemli değişiklikler ürettiği iyi bilinmektedir. kişinin bir günü sanki dört günmüş gibi yaşadığı nesnel gün süresi. Bununla birlikte, zamansal oryantasyon bozukluğunun, saniyelerden dakikalara kadar değişen daha kısa zamansal sürelerin algılanmasını ve işlenmesini nasıl etkilediğine dair çok az belge belgelenmiştir. Bunun için mağarada kalınan süre boyunca ve sonrasında tekrar tekrar yapılmak üzere bir dizi bilgisayarlı test geliştirilmiştir.
Ayrıca UGR’den Kişilik, Değerlendirme ve Psikolojik Tedavi Departmanından Juan González Hernández, Beatriz’in acıyla nasıl başa çıktığını inceleyecek. “Bu en zor meydan okumadır. Kendisiyle, mağarayla, hatta zihnen bunları paylaşmayı seçtiği kişilerle bir arada yaşarken binlerce ıstırap deneyimi yaşamış olacak” diyorlar. Beatriz’e bu bilimsel eşlikin amacı, tüm bu psikolojik deneyimi kendi iç dünyası ile ilişkilendirmek ve onun acı çekme deneyimiyle bağlantılı olan ve macerasında onun için “gerçek” olan yönleri anlatıları aracılığıyla geliştirmektir.
Beatriz, kaldığınız süre boyunca.
Dokumalia
Almería Üniversitesi (UAL) Psikoloji Bölümü’nden María Dolores Roldán Tapia ve Adrián Rueda, bu muazzam zorluğun beraberinde getirdiği olası nöropsikolojik ve bilişsel değişiklikleri analiz ettiler: yalnızlık, ışığın yokluğu, bilişsel ve sosyal izolasyon… Önceki Beatriz’in mağarasına girmeden önce, klinik ve deneysel nöropsikolojik testler ve UAL ekibi tarafından yüksek muhakeme ve semantik bellek kapasitelerinin değerlendirilmesi için geliştirilen yazılım aracılığıyla serebral korteksin ve bununla ilişkili bilişsel işlevlerin kapsamlı bir değerlendirmesi gerçekleştirildi.
Madrid’deki bir kronobiyoloji şirketi olan Kronohealth’ten María José Martínez ve Beatriz Rodríguez, Beatriz’in sirkadiyen ritimlerini ve kendisini içinde bulduğu istisnai koşullar altında uyumasını inceledi.
Bu şaşırtıcı macera, mağarayı 500 gün boyunca yaşanabilmesi için hazırlamaya özen gösteren Motril’den Speleologlar grubu olmasaydı mümkün olmazdı. «Diğer şeylerin yanı sıra, hayvanların düşmesini önlemek ve davetsiz misafirlerin girişini önlemek için boşluğun kapatılmasını içeren bir acil durum planı hazırladık, temizlediğimiz bir yürüyüş yoluna ulaşan bir sedyeyi taşımak için yeterli boyutlarda geniş bir yol izledik. acil bir durumda tahliye helikopterinin inişini mümkün kılmak.
Speleologlar, mağaraya girişlerinden birinde.
Dokumalia
İzolasyon sırasında mağara bilimcilerin temel işlevi, psikolog ve araştırmacılara gönderdikleri uçurumdan aldıkları notlar, güvenlik kameraları, video kartları aracılığıyla Beatriz’in sağlık durumunu izleyerek güvenliğini sağlamak olmuştur. Diğer bir işlev de, kavitede yolların kesişmesinin veya iletişimin sürdürülmesinin mümkün olmadığı bir ara noktada gerçekleşen değiş tokuş yoluyla yiyecek ve su sağlamak, çöpleri çıkarmak olmuştur.
Mağarabilimciler bu süre zarfında bir buçuk ton malzeme ve gıdanın gerekli olduğunu, 1000 litre su tüketildiğini ve Beatriz’in 60 kitap okuduğunu vurguluyor.
Beatriz 48 yaşında girdi ve 50 yaşında ayrılacak. Mağaradan çıkmak nasıl bir duygu olacak? 498 gün önce, girmeden önce, “Hayatın anahtarı, gerçekte kim olduğunuz ve kendiniz olmanıza izin vermektir” dedi. Bugün kendimi iyi hissedip hissetmediğimi bir düşünün. Ve yarın, peki, yarın göreceğiz».