Ana Vega Pérez de Arlucea
11 Temmuz Cuma 2025, 00:08
Piknik filmini hatırlıyor musun? William Holden baştan çıkarıcı Vagram'dan çıkıyor, Eylül ayının ilk Pazartesi günü güzel bir geçit kutlaması. Bu tarihin geleneksel olarak yaz sonunu ve iş veya okul rutinine dönüşü gösterdiği fikrine sahip olmazlar, bu yüzden o gün yaz çılgın şeyler yapmak, filmde olduğu gibi sıcak tutkuları serbest bırakmak veya birçok yaz etkinliğine veda etmek için son fırsattır.
1882'den bu yana, işçinin gününün bu Yankee versiyonu, kamu geçit törenlerine, açık hava festivallerine, pívics'e, barbekülere ve diğer herhangi bir kolektif revrry ile sinirli bir şekilde bağlantılıdır. Bu yüzden piknikte artıklık buna değer, büyük pínik o kadar önemli ki, küçük bir Kansas kasabasının sakinleri toplanıyor. Kamera, Norman Rockwell'den çeşitli sahneleri, belediye müzik grubu, yarışma yarışması … ve battaniye, tarteras ve termos ile kaplı bir çayır gibi ünlü Amerikan yaşam tarzının dörtlülerini tasvir ediyor. O zaman, “pívic” kelimesi (hem tekil hem de çoğul olarak Tilde ile Castilianize edilmiş) 29 yıldır RAE sözlüğündeydi, ancak İspanyolların büyük çoğunluğu için hala yeni bir terim olduğu görülüyor: ancak o zaman, bazı promosyon reklamlarının ve filmin birçok incelemesinin, cehennemlerinin ne anlama geldiğini açıkladığı anlaşılıyor. Diario de Burgos'ta bu açıklamayı sinematografik bölümün önemli haberleri olarak işaretlediler: «Arkadaşlarınızla veya konvekinlerinizle buluşup iyi bir atıştırmalık zevklerinin tadını çıkarmak için güzel bir yer ele geçirirseniz, bir piknik yapmış olacaklar. Ancak, ek olarak, bu piknikte herkes, eğer varsa, kavgalarını unutmak zorunda kalır; Onun küçük farklılıkları, kötü ruh halleri … piknik sevinç, mutluluk, iyi -en sevinçli olaylarla ve en orijinal oyunlarla süslenmiş. Pikniğin geldiği Amerika'da, çocukların ve yaşlıların katıldığı bu vatandaşları, kadın ve erkekleri, bu titizlikle şehrin dayattığı ve pek çok sevmediğin sosyal farklılıklardan ayırt edilmeden birbirinden kaynaklanmak çok yaygındır ».
Film öfkeli ve onunla birlikte Pyniquera modernliğinin arabasına tırmanan her şey. 1956 ve 60'ların başları arasında, Artiach'ın bir piknik kurabiyesi, bir pic-nic soda, eşanlamlı bir kadın gençlik dergisi, bir Idem kıyafet markası, çok sayıda bar ve restoran bu şekilde vaftiz ve hatta aynı adı taşıyan bir müzik grubu, Jeanette'in kariyerine başladığı, ülkemizde ortaya çıktı. Belki de kelime yeni ve sofistike olacak, ancak arkasındaki kavram öksürükten daha yaşlıydı. Pínic, Anglo -Saxon filtresi tarafından geçirilen bir hacdan veya piknik pikniğinden başka bir şey değildi, isterseniz daha zarif ama eatery gibi. Yeni arabaları, taşınabilir buzdolapları ve hamburgerleri ile İngiliz medyasının (ormanda veya çölde píconikleri organize edebilen) veya Amerikan medyasının bolluğunun önünde, İspanya her zaman daha fazla paella, tortilla ve iki kilo olmuştur. Salata, gazpacho, doldurulmuş yumurta, jambonlu kavun ve nehirde yenilenmiş karpuz. Magefesa ve Espadrilles.
Açık bıçak bize yüzyıllardır kentsel toplumun bir kaçış valfi ve sefaletleri olarak hizmet etti. İngilizceler, her birinin rolünü ödediği veya bir şeye katkıda bulunduğu kolektif bir yemek olan Fransız pique-nique (piquer, al ya da çalma ve nik, küçüklük) adapte etmeden çok önce, İspanyolların zaten ağaçların altında fresk atıştırmalıkları, saha oyunları, comilones ve özellikle j ile Jiras vardı. Kraliyet Akademisi, Jira'yı “özellikle arkadaşlar arasında, neşe ve gürültü ile” bir ziyafet veya yiyecek olarak tanımlar ve bunun Fransız ifadesinden “Faire Bonne Chère” (eski adıyla Chière) ifadesinden geldiğini gösterir, bu da bolca yemek veya iyi bir yemek sunmak anlamına gelir. “İyi Jira Yapmak” 16. yüzyıl eğlendirmesindeydi ve oradan önce çok sayıda veya neşeli bir ziyafet olarak anlaşıldı ve daha sonra -19. yüzyılın ortalarından beri aynı ama bir ülke atmosferine aktarıldı.
Goya Times “atıştırmalık” olarak adlandırılsa da, sözcüksel özgüllük eksikliği, açık havada Jamar zevklerinin nasıl tadını çıkaracaklarını bilmedikleri anlamına gelmez. Hem Don Francisco hem de kardeşi -law Ramón Bayeu'nun Santa Barbara Kraliyet Mapaları fabrikası için boyanmış birçok karta bakmanız gerekir: Bize, şarap, ekmek, peynir ve chuletillas göze çarparken, Bayeu'nun 'atıştırmasında', tablada çimlerde yeni kesilmiş ketçiklerde, yeni bir şekilde kesilmiş bir ketende görülebileceği görülebilir. Gelecek hafta, başka bir Anglo -Saxon konseptinin, kamp alanı, sonsuza dek bu yaz bayramlarında nasıl devrim yarattığını göreceğiz.
Yorum
Bir Hata Bildir
11 Temmuz Cuma 2025, 00:08
Piknik filmini hatırlıyor musun? William Holden baştan çıkarıcı Vagram'dan çıkıyor, Eylül ayının ilk Pazartesi günü güzel bir geçit kutlaması. Bu tarihin geleneksel olarak yaz sonunu ve iş veya okul rutinine dönüşü gösterdiği fikrine sahip olmazlar, bu yüzden o gün yaz çılgın şeyler yapmak, filmde olduğu gibi sıcak tutkuları serbest bırakmak veya birçok yaz etkinliğine veda etmek için son fırsattır.
1882'den bu yana, işçinin gününün bu Yankee versiyonu, kamu geçit törenlerine, açık hava festivallerine, pívics'e, barbekülere ve diğer herhangi bir kolektif revrry ile sinirli bir şekilde bağlantılıdır. Bu yüzden piknikte artıklık buna değer, büyük pínik o kadar önemli ki, küçük bir Kansas kasabasının sakinleri toplanıyor. Kamera, Norman Rockwell'den çeşitli sahneleri, belediye müzik grubu, yarışma yarışması … ve battaniye, tarteras ve termos ile kaplı bir çayır gibi ünlü Amerikan yaşam tarzının dörtlülerini tasvir ediyor. O zaman, “pívic” kelimesi (hem tekil hem de çoğul olarak Tilde ile Castilianize edilmiş) 29 yıldır RAE sözlüğündeydi, ancak İspanyolların büyük çoğunluğu için hala yeni bir terim olduğu görülüyor: ancak o zaman, bazı promosyon reklamlarının ve filmin birçok incelemesinin, cehennemlerinin ne anlama geldiğini açıkladığı anlaşılıyor. Diario de Burgos'ta bu açıklamayı sinematografik bölümün önemli haberleri olarak işaretlediler: «Arkadaşlarınızla veya konvekinlerinizle buluşup iyi bir atıştırmalık zevklerinin tadını çıkarmak için güzel bir yer ele geçirirseniz, bir piknik yapmış olacaklar. Ancak, ek olarak, bu piknikte herkes, eğer varsa, kavgalarını unutmak zorunda kalır; Onun küçük farklılıkları, kötü ruh halleri … piknik sevinç, mutluluk, iyi -en sevinçli olaylarla ve en orijinal oyunlarla süslenmiş. Pikniğin geldiği Amerika'da, çocukların ve yaşlıların katıldığı bu vatandaşları, kadın ve erkekleri, bu titizlikle şehrin dayattığı ve pek çok sevmediğin sosyal farklılıklardan ayırt edilmeden birbirinden kaynaklanmak çok yaygındır ».
Film öfkeli ve onunla birlikte Pyniquera modernliğinin arabasına tırmanan her şey. 1956 ve 60'ların başları arasında, Artiach'ın bir piknik kurabiyesi, bir pic-nic soda, eşanlamlı bir kadın gençlik dergisi, bir Idem kıyafet markası, çok sayıda bar ve restoran bu şekilde vaftiz ve hatta aynı adı taşıyan bir müzik grubu, Jeanette'in kariyerine başladığı, ülkemizde ortaya çıktı. Belki de kelime yeni ve sofistike olacak, ancak arkasındaki kavram öksürükten daha yaşlıydı. Pínic, Anglo -Saxon filtresi tarafından geçirilen bir hacdan veya piknik pikniğinden başka bir şey değildi, isterseniz daha zarif ama eatery gibi. Yeni arabaları, taşınabilir buzdolapları ve hamburgerleri ile İngiliz medyasının (ormanda veya çölde píconikleri organize edebilen) veya Amerikan medyasının bolluğunun önünde, İspanya her zaman daha fazla paella, tortilla ve iki kilo olmuştur. Salata, gazpacho, doldurulmuş yumurta, jambonlu kavun ve nehirde yenilenmiş karpuz. Magefesa ve Espadrilles.
Açık bıçak bize yüzyıllardır kentsel toplumun bir kaçış valfi ve sefaletleri olarak hizmet etti. İngilizceler, her birinin rolünü ödediği veya bir şeye katkıda bulunduğu kolektif bir yemek olan Fransız pique-nique (piquer, al ya da çalma ve nik, küçüklük) adapte etmeden çok önce, İspanyolların zaten ağaçların altında fresk atıştırmalıkları, saha oyunları, comilones ve özellikle j ile Jiras vardı. Kraliyet Akademisi, Jira'yı “özellikle arkadaşlar arasında, neşe ve gürültü ile” bir ziyafet veya yiyecek olarak tanımlar ve bunun Fransız ifadesinden “Faire Bonne Chère” (eski adıyla Chière) ifadesinden geldiğini gösterir, bu da bolca yemek veya iyi bir yemek sunmak anlamına gelir. “İyi Jira Yapmak” 16. yüzyıl eğlendirmesindeydi ve oradan önce çok sayıda veya neşeli bir ziyafet olarak anlaşıldı ve daha sonra -19. yüzyılın ortalarından beri aynı ama bir ülke atmosferine aktarıldı.
Goya Times “atıştırmalık” olarak adlandırılsa da, sözcüksel özgüllük eksikliği, açık havada Jamar zevklerinin nasıl tadını çıkaracaklarını bilmedikleri anlamına gelmez. Hem Don Francisco hem de kardeşi -law Ramón Bayeu'nun Santa Barbara Kraliyet Mapaları fabrikası için boyanmış birçok karta bakmanız gerekir: Bize, şarap, ekmek, peynir ve chuletillas göze çarparken, Bayeu'nun 'atıştırmasında', tablada çimlerde yeni kesilmiş ketçiklerde, yeni bir şekilde kesilmiş bir ketende görülebileceği görülebilir. Gelecek hafta, başka bir Anglo -Saxon konseptinin, kamp alanı, sonsuza dek bu yaz bayramlarında nasıl devrim yarattığını göreceğiz.
Yorum
Bir Hata Bildir